De wedstrijd in Stroe oftewel: Een goede buur is beter dan een verre vriend!
Niks ten nadele van verre vrienden, die hadden we ook al nodig dit seizoen, maar wij zijn sowieso al blij met onze buurman Kees, dat hij het niet erg vindt dat wij af en toe (dit jaar iets te veel) op de bijna gezamenlijke oprit onze trekker eens starten en zo. En dat hij bijvoorbeeld ook tijdens de wedstrijd in Stroe wel eens onze trouwe mascotte Pepper wou uitlaten. Afijn, tijdens het laden ’s morgens nog even bijgepraat en wij vervolgens vol goede moed met alles er op en er aan op weg naar Stroe, subtropisch Stroe. Onderweg er achter gekomen dat toch net niet alles mee was gegaan, zoals gepland Pepper in vertrouwde handen achter gelaten, maar helaas ook de datalogger en de camera nog binnenshuis. Maar goed, dan maar zonder, dan maar gewoon rijden, niet te druk over maken, het is al warm genoeg. Alleen, eenmaal op het terrein in Stroe tijdens het uitstallen van alles wat er wel mee was er ook achter gekomen dat de accu’s ook nog in Veghel lagen! En dan kan er niet eens gestart worden. Tijdens het gezellige onderonsje ’s morgens ook gewoon helemaal vergeten. Dus geen spanning voor de trekker, wel spanning bij het team, want wat nu te doen? Tja, dan maar de buurman gebeld, die is meteen onder enthousiast geblaf van Pepper (hoorbaar via de telefoon) de nodige spullen uit huis en werkplaats gaan verzamelen, is in zijn auto gestapt en op weg gegaan naar Stroe, John En Bertie zijn met de auto in zuidelijke richting vertrokken, steeds dichterbij elkaar in de buurt komend afgesproken om elkaar bij Heteren te treffen (in figuurlijke zin). Daar net naast de snelweg de spullen overgenomen, buurman Kees terug naar Veghel, buurman John en Bertie achter het stuur weer op naar Stroe. Daar weer aangekomen onder de nog iets verkoelende tenten alles geïnstalleerd en verder voorbereid voor de wedstrijd.
Primeur deze wedstrijd was een aparte kleine weegbrug voor onze klasse. Het gewicht komt zeker ook bij onszelf heel nauw en de ervaring met de grote weegbrug die standaard op de wedstrijden voor alle klassen wordt gebruikt is dat er toch nog wel eens verschillen qua gewicht zijn die vooral ook nadelig kunnen uitpakken. Dus is er door een aantal mensen besloten om voor een speciale weegbrug voor onze klasse te zorgen, een heel mooi initiatief!! Geweldig bedankt. Ons gewicht klopte vergeleken met onze gegevens precies dus dat geeft vertrouwen.
De baan bleek zeker in onze klasse niet veel grip te geven wat goed te merken was. De banden konden weinig contact krijgen met de klei, de balans kwam er ook niet in, eigenlijk precies wat je niet wil. De Meteor liep wel prima maar verder… nou nee, geen grote blijdschap, beetje passend in het ‘wil niet seizoen’ tot nu toe. Verder in de klasse gaat het bij deze en gene ook niet vanzelf, met grote en kleine schades (die alleen niet zo even verholpen zijn), mede daardoor ook in Stroe weer een verkleind deelnemersveld, waarin wij dan laatste werden. Afijn, wel heel, met accu’s, datalogger en camera’s. En dat dankzij de goede buur! Na de klasse nog wat gegeten dankzij de skottelbraai (alsof we zelf al niet bijna gebraden werden met de warmte), gekletst en een beetje van de wedstrijd gekeken maar wel weer op tijd vertrokken, we waren er ook als een van de eerste en dan ook nog eens met al het extra heen en weer kachelen en het weer zelf dat als een kachel aanvoelde, dat gaat je niet in de kouwe kleren zitten.
Nu maar kalm aan voorbereiden voor de wedstrijd in Made, de grootste wedstrijd in Europa in ons eigen Brabant, hopen dat we ons daar van onze beste kant kunnen laten zien. Maar ter afsluiting vooral nog eens grote dank aan buurman Kees voor alle goede zorgen!!
Dè ge bedankt bent dè witte!
Houdoe!
