Eh ja….. Montfoort….
Heel monter naar de wedstrijd gegaan, voortgang op de baan zat er helaas niet in.
Dat was het kort samengevat.
Langer samengevat: Het beloofde een hele warme dag te worden, zelfs iets noordelijker dan Veghel zou het ruim boven de 30 graden worden. En dus mocht teamlid Pepper lekker thuis blijven met een deskundige oppas, de rest van het team moest wel mee op vrijwillige basis.. of zo…
Afijn, ruim op tijd aangekomen op het wedstrijdterrein, tijd genoeg om te acclimatiseren, plekje ingenomen tegenover de truck van de No Mercy 3.0, de ‘mini’ sleepwagen. Konden we onze tegenstander eens recht in de ogen kijken… of zoiets… Nou ja, blij dat we natuurlijk zo’n goede tegenstander hebben, je moet het spelletje met zijn allen doen. Met de brandende zon en (gelukkig) ook wat wind ging het zeil pas kort voor de wedstrijd van de baan, alles om het uitdrogen van de kleibaan maar zoveel mogelijk te beperken.
John en Bertie zijn daarna meteen maar even de baan gaan verkennen, kijken of er misschien al een strategie voor een goede run kon worden bedacht, later vlak voor de klasse is er ook altijd nog even tijd voor om de conditie van de baan te checken maar ja, je kan alvast maar ideeën opdoen over mogelijke trekhaakhoogte, bandenspanning en dergelijke. Bij de laatste check voor aanvang van de klasse werd John ook nog even door speaker Hidde gevraagd naar zijn ideeën en verwachtingen. Nou ja, alles wat er aan verwachtingen was kon vlak na de start van de run de ijskast in (ondanks de hitte een slechte plek..). In eerste instantie was het idee dat de aandrijving van de oliepomp gesneuveld was waarna de motor meteen werd uitgeschakeld. Dat zou mogelijk toch nog schade hebben opgeleverd en nadat het vorig jaar in Montfoort ook niet schadevrij verliep was het waarschijnlijk ook nu weer het geval, onder een iets te stralende zon, geen van blijdschap stralende John. Dat rijmt wel, maar de rest rijmde dus niet. Met de nodige vraagtekens teruggekeerd naar Veghel, Pepper uiteraard wel blij en kwispelend, de overige teamleden iets minder blij (en zeker niet kwispelend). Afijn, de volgende dag begonnen met demonteren en antwoorden zoeken bij de vraagtekens…. En eeehhh, tja…. de schade viel ontzettend mee gelukkig, alleen is er een ego dat een deukje heeft opgelopen. Bij het schoonmaken van het brandstoffilter in de werkplaats is er een poetsdoek blijven liggen… en die poetsdoek is tijdens het optoeren voor de sleepwagen tussen de aandrijfriem en krukaspoelie terechtgekomen, waarna de nokkenassen zijn verdraaid… Nog nooit de poetsdoek vergeten in al die jaren, maar goed, kunnen we dat ook afstrepen en we zullen het nu nóóit meer vergeten. Nee, echt niet….
Afijn, alles wordt ondertussen weer opgebouwd, rustig aan toewerken naar alweer de één na laatste wedstrijd van het seizoen, op 3 september. Ditmaal binnen de provinciegrenzen, effe naar Alphen.
Reactie schrijven